film

Tam, gdzie rosną poziomki

Smultronstället

1957

1h 31m

7,9 32 034
oceny

8,4 32
oceny krytyków

Profesor Isak Borg udaje się do Lundu, by wziąć udział w obchodach własnego jubileuszu naukowego. Mężczyzna rozmyśla o swoim życiu.

#405 Filmy #3 roku 1957

Ingmar Bergman

Dramat

Szwecja

26 grudnia 1957 (Światowa) 13 października 2006 (Polska premiera kinowa)

Zobacz wszystkie zdjęcia

Zobacz wszystkie zdjęcia

Naima Wifstrand

Matka profesora

Zobacz pełną obsadę i twórców

Profesor Isak Borg jedzie ze Sztokholmu do Lundu, aby odebrać doktorat honoris causa. Podróż trwa tylko jeden dzień, podczas którego stary profesor wspomina swoje życie. Film rozpoczyna się snem profesora, który widzi swoje zwłoki, wiezione karawanem przez opustoszałe miasto. W podróży towarzyszy mu Marianne, jego synowa. Po drodzeProfesor Isak Borg jedzie ze Sztokholmu do Lundu, aby odebrać doktorat honoris causa. Podróż trwa tylko jeden dzień, podczas którego stary profesor wspomina swoje życie. Film rozpoczyna się snem profesora, który widzi swoje zwłoki, wiezione karawanem przez opustoszałe miasto. W podróży towarzyszy mu Marianne, jego synowa. Po drodze dosiadają się inni podróżni. Rolę profesora Bergman powierzył twórcy m.in. "Furmana śmierci" słynnemu reżyserowi Victorowi Sjöström.

Marianne mówi, że zamierza popływać w starym domu, ale kiedy wraca, jej włosy są suche.

Ingmar Bergman napisał scenariusz do tego filmu podczas pobytu w szpitalu.

Zdjęcia do filmu kręcono w Szwecji (Lund, Skåne län oraz studio w Sztokholmie).

Mówi się, że Europa wydała trzech wielkich reżyserów będących prekursorami kina autorskiego. Luis Bunuel, Federico Fellini i Ingmar Bergman tworzyli kino dosyć trudne w odbiorze, naładowane symboliką i będące swoistą walką z własnymi demonami. Ostatni z nich, Ingmar Bergman, w rozliczeniu z samym sobą stworzył "Tam, gdzie rosną poziomki", obraz... więcej

"Tam gdzie rosną poziomki" to bardzo osobiste dzieło Bergmana, chociaż kręcąc je, miał 37 lat, a głównym bohaterem, któremu nadał swoje własne cechy i lęki, jest starzec. W 1958 roku film został nagrodzony Złotym więcej

Zachwyca i zmusza do myślenia.

użytkownik usunięty

Kino egzystencjalne na najwyższym poziomie. Refleksje nad przemijaniem i sensem życia uważnemu widzowi nasuwają się same.
Zresztą co bym o treści i wymowie nie usiłował napisać, wyjdzie banalnie i wtórnie. Liczy się forma, a tej nie można nic zarzucić. Wspaniałe sekwencje snów i symbolika, ale z drugiej strony piękne...

więcej

1 ostatni 2010-06-20 13:24:31 / Stanley_Hartman

6

2010-04-11 18:51:02

Zdziwiłem się.

Podsedek

Uwaga Spoiler! Ten temat może zawierać treści zdradzające fabułę.

2

2014-12-30 13:13:52

kino w najczystszym wydaniu

gytha

Film wysublimowany, o oswajaniu się ze śmiercią, oraz o uświadamianiu sobie porażki życiowej; profesor Izak jest postacią wiarygodną; jego ascetyczna gra uwodzi widza, film przesycony symboliką sprawia wrażenie baśni dla dorosłych. Mimo pustki emocjonalnej, oraz wrażenia bliskości śmierci, film ma optymistyczne...

6

2008-10-25 10:50:01

takiego kina nam ostatnio brakuje

godlike_pl

ocenił(a) film na 8

świetny film z inteligentnymi dialogami i wyraźnym morałem. Trochę podobny do
"Opowieści Wigilijnej', z tym że tutaj wszystkie duchy pokazują przeszłość. Jeśli ktoś obejrzy
go ze zrozumieniem, to wydźwięk filmu na długo pozostaje z widzem. Gorąco polecam.
Szczególnie w czasach recesji intelektualnej kina, gdzie...

więcej

1 ostatni 2012-03-10 18:23:54 / Mynameismarcin

4

2012-03-01 16:13:02