Filmu aktorzy nie muszą ratować, bo jest świetny, zdjęcia Tatr i muzyka przekonywująca, że nie da rady zasnąć, ścieżka głosowa dobra jak w większości filmów z tego okresu

Nie zgadzam się do końca, fabuła filmu mogła być nieco lepsza, ale jeśli ten film odbierze się jako psychologiczny i nie tylko sensację, bo oba gatunki mieszały się w tym obrazie naraz to powiem, że gra aktorska była genialna (Bogusław Linda, Krzysztof Pieczyński, Danuta Stenka, Bartłomiej Topa na najwyższym poziomie) - nie wiem jak teraz przez 10 lat ludzie na tej Ziemi zgłupieli, żeby kręcić takie dziadowskie produkcje, które nudzą mnie po 14 minutach w kinie. Aktorstwo już nie jest dobre (i nie mówię już o tym, że teatralność Holoubek, Zapasiewicz, że nie są już tamte czasy a teraz), tylko poziom głupoty dopasowany do widza bardzo głupiego jest tak bardzo słaby, że nie można już nawet bardziej rąk rozłożyć. Ludzie teraz są tak głupi (i nie mówię tego, aby dowalić komuś, ale ze współczuciem), że mózg się rozpuszcza. Młodzież wcale nie jest taka głupia i nie odbiera dobrze aktualnego kina, popatrzcie na oceny filmów (frekwencja jest wyższa, ale to może spaść, jeśli nie to będzie rosła). Nie chcę z tym walczyć, ale jeśli za tym pójdzie świat, to w przyszłości będą same głupie, marne i biedne filmy.

Nie wierzę jednak, aby wszyscy ludzie zgłupieli, ale poziom filmów i mody dopasowano na siłę.

O tej muzyce - niby słabej w większości ówczesnych filmów - to bzdura, ale poza tym się zgadza: film do obejrzenia głównie dla aktorów, cała reszta bez rewelacji (ot - sensacyjna opowiastka w kostiumach i z tłem historycznym), ale kina były pełne, bo wtedy, już po pierwszych filmach Pasikowskiego chodziło się "na Lindę".
Pamiętam wybuch śmiechu na sali, kiedy pokazał się na samym początku, w mundurze carskiego oficera i z ponurą miną.